Kalavaan Chardiyan – Satinder Sartaaj 

Kalavaan Chardiyan Lyircs

ਆਹ ਦੇਖ ਕਲਾਵਾਂ ਕਲਾਵਾਂ ਚੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਇਹ ਤਾਂ ਖ਼ੁਮਾਰ ਦੇ ਕਲਮੇ ਪੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਇਹਨਾਂ ਐਨੀ ਛੇਤੀਂ ਹਰਨਾ ਨੀ ;
ਤੇਰਾ ਜਬਰ ਜ਼ਾਲਮਾ ਜਰਨਾ ਨੀ ।
ਤੱਕ ਫੇਰ ਹੌਸਲੇ ਫ਼ੜਦੀਆਂ ਨੇ !!

Look at the high spirits !
Singing ecstatic sacred rhymes !
They won’t lose any time soon
Now the torturous oppression will not be tolerated ;
they are gathering the courage again.

ਕਦੀਂ ਸੁਣੀ ਨਗਾਰੇ ਵੱਜਦਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਜਦੋਂ ਰਾਹ ਨਈਂ ਲੱਭਦੇ ਭੱਜਦਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਸਿੱਖਿਆ ਨਾ ਡਰਾਉਣਾ, ਡਰਨਾ ਨਈਂ ।
ਕਦੀਂ ਵਾਰ ਪਹਿਲ ਵਿੱਚ ਕਰਨਾ ਨਈਂ ।
ਇਹ ਤਾਂ ਸਦਾ ਅਸੂਲਨ ਲੜਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਵਾਜਿਬ ਚੀਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਅੜਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਈਮਾਨ ਦੇ ਕਲਮੇ ਪੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।

Listen to the drums of war, they are beating
When there aren’t any ways for the retreating
Won’t scare anyone Or fear anymore
Will never attack to initiate to begin the uproar
They always held Righteous and ethical fights
They will only get Adamant for the things which are right.
They recite the hymns of trust and faith.

ਬਰਕ਼ਤ ਦੇ ਬੱਦਲ਼ਾਂ ਗੱਜਦਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਸਾਗਰ ‘ਤੇ ਵਰ੍ਹ-ਵਰ੍ਹ ਰੱਜਦਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਬੰਜਰ ਧਰਤੀ ਨਾ ਵਰ੍ਹਦੇ ਕਿਉਂ ।
ਭਰਿਆਂ ਨੂੰ ਐਵੇਂ ਭਰਦੇ ਕਿਉਂ ।
ਇੱਕ ਤਰਫ਼ ਤਾਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਹੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਇੱਕ ਤਰਫ਼ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਸੜਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਉੱਮੀਦ ਦੇ ਕਲਮੇ ਪੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।

The clouds of prosperity are thundering
Pouring over the oceans and I am wondering
Why not pour over the barren lands
Why fill the filled and waste efforts
At one end the crops flood
At the other the lands are dry and dud.
They recite the hymns of belief and trust ….

ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਅਜ਼ਮਤ ਕੱਜਦਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਅਤੇ ਅਸਲ ਨੂਰ ਨਾਲ਼ ਸੱਜਦਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਉਹ ਜੇ ਪੈਰ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਧਰਨਾ ਨਈਂ ।
ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਨਾ’ ਸਰਨਾ ਨਈਂ ।
ਇਹ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਗਹਿਣੇ ਘੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਮਾਹਤਾਬ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਖੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਬੇਫ਼ਿਕਰੀ ਦੇ ਕਲਮੇ ਪੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।

Look at them while they are hiding their greatness as bright !
While they glorify into the real light
Their real beauty is to walk on their soil
Nothing can make them better than that
They rather make their own ornaments
Facing the moonlight in the freezing nights.
Even then ; recite the hymns of carefree elation.

ਕੀ ਖ਼ਬਰ ਹੈ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਅੱਜ ਦਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਪੁੱਛਣਾ ਤਾਂ ਪੁੱਛ ਲਈਂ ਚੱਜ ਦਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਜੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਦਰਿਆ ਤਰਨਾ ਨਈਂ ।
ਤੇਰਾ ਮਘਦਾ ਕਾਲ਼ਜਾ ਠਰਨਾ ਨਈਂ ।
ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੜਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਤੇ ਸਿਹਰੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਜੜਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਨਾਲ਼ੇ ਸਿਦਕ਼ ਦੇ ਕਲਮੇ ਪੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।

The ones in present no nothing of the past
If you want to know ask someone wise ar last
If you wouldn’t swim across the rivers of love
To cool down the sulking heart is tough
They penetrate deep into Sartaaj’s heart
Crown and entitle him of all at last
They sing hymns of satisfaction and achievement.

ਆਹ ਦੇਖ ਕਲਾਵਾਂ ਕਲਾਵਾਂ ਚੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਸਾਡੇ ਮੂਹਰੇ ਤਾਂ ਮਾਵਾਂ ਖੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਇਹਨਾਂ ਐਨੀ ਛੇਤੀਂ ਹਰਨਾ ਨੀ ;
ਤੇਰਾ ਜਬਰ ਜ਼ਾਲਮਾ ਜਰਨਾ ਨੀ ।
ਤੱਕ ਫੇਰ ਹੌਸਲੇ ਫ਼ੜਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਇਹਨੂੰ ਕਹਿਣ ਕਲਾਵਾਂ ਚੜ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ ।

Look into the glories magnifying
Our mothers stand in the front line
They won’t lose any time soon
Your torturous oppression Will not be taken anymore.
Look they again take up the courage to face you
This is what is known as glories magnifying.. its true !!!